Lublana

Lublana (słoweń. Ljubljana, wł. Lubiana, niem. Laibach) – stolica Słowenii, położona nad rzeką Lublanicą.

Historia Lublany sięga roku 2000 p.n.e. kiedy to pierwsi ludzie zaczęli budować tymczasowe drewniane chaty na terenie dzisiejszej stolicy Słowenii. W późniejszym czasie teren ten stał się częstym szlakiem dla różnych ludów oraz plemion. Jako pierwsi na stałe zamieszkali na tych terenach Veneti. W III w. p.n.e. tereny te zostały zamieszkane także przez celtyckie plemię Taurisci. W I w. n.e. Rzymianie założyli na terenie dzisiejszej Lublany wojskowe obozowisko nazywając je Emona. W 452 r. Hunowie dowodzeni przez Attylę zniszczyli kompletnie osadę. Emona liczyła ok. 6 tysięcy mieszkańców i odgrywała dużą rolę podczas walk liczebnych. W VI w. Słowianie zaczęli zamieszkiwać tereny Słowenii. W IX w. Słowianie dostali się pod niewolę Franków.

Nazwa miasta, Luwigana, pojawiła się po raz pierwszy w dokumencie z 1144 roku. W XIII w. miasto zostało podzielone na trzy dzielnice: Stari trg, Mestni trg, Novi trg. W 1220 roku Lublana otrzymała prawa miejskie, wraz z prawem do wytwarzania własnej monety. W 1270 roku Kraina została zdobyta przez króla Przemysła Ottokara II Wielkiego, został on jednak pokonany w 1278 roku przez Rudolfa I Habsburga, który zmienił nazwę miasta na Laibach. Lublana pozostawała w rękach Habsburgów do roku 1797.

Dane pobrane z Wikipedii, czytaj więcej o mieście Lublana

Jaka panuje teraz pogoda w Lublanie

Słowenia/Lublana –

[Źródło]